Περιοδοντολογία

Περιοδοντολογία
Τι είναι η περιοδοντολογία
Η περιοδοντολογία είναι η ειδικότητα της οδοντιατρικής η οποία ασχολείται με την πρόληψη, τη διάγνωση και τη θεραπεία των νοσημάτων των στηρικτικών ιστών του δοντιού και των εμφυτευμάτων, όπως είναι τα ούλα και τα οστά της γνάθου. Σκοπός της είναι η διατήρηση της υγείας, της λειτουργικότητας και της αισθητικής των δομών αυτών, με απώτερο στόχο την αρμονική διατήρηση των δοντιών και των εμφυτευμάτων στο στόμα του ασθενούς. Επίσης, ασχολείται και με την τοποθέτηση των εμφυτευμάτων.
Οποιαδήποτε στιγμή είναι κατάλληλη, για να επισκεφτείτε έναν Περιοδοντολόγο στο δίκτυο του Dental Group, για να έχετε μια πλήρη περιοδοντική εξέταση. Η περιοδοντική εξέταση είναι ιδιαίτερα απαραίτητη εάν:

  • έχετε διαπιστώσει κάποιο σύμπτωμα της περιοδοντικής νόσου, όπως αιμορραγία των ούλων, διόγκωση των ούλων ή κινητικότητα δοντιών
  • οι γονείς σας ή τα αδέλφια σας έχουν περιοδοντίτιδα και ανησυχείτε ότι μπορεί να κληρονομείται
  • έχει υποχωρήσει το ούλο σας σε κάποιο ή κάποια δόντια σας, με αποτέλεσμα να φαίνεται το δόντι μακρύ και θέλετε να καλύψετε την εκτεθειμένη ρίζα πάλι με ούλο
  • αισθάνεσθε άσχημα, διότι τα δόντια σας είναι πολύ κοντά ή το χαμόγελό σας αποκαλύπτει σε μεγάλο βαθμό τα ούλα σας
  • ενδιαφέρεστε να αντικαταστήσετε με εμφυτεύματα κάποιο ή κάποια δόντια που λείπουν
  • ενδιαφέρεστε να τοποθετήσετε κάποια εμφυτεύματα, για να στηρίξετε την ολική οδοντοστοιχία σας (μασέλα)
  • σχεδιάζετε να μείνετε έγκυος ή είστε έγκυος και θέλετε να ενημερωθείτε για την “ουλίτιδα της εγκυμοσύνης”, ή για τα νεότερα δεδομένα σχετικά με τη συσχέτιση της Περιοδοντίτιδας με τις επιπλοκές της κύησης
  • πάσχετε από καρδιαγγειακή νόσο. Σύγχρονες έρευνες έχουν δείξει ότι η περιοδοντική νόσος έχει συσχετιστεί με την εξέλιξη των αθηροσκληρωτικών βλαβών
  • πάσχετε από σακχαρώδη διαβήτη. Σύγχρονες έρευνες έχουν δείξει ότι η περιοδοντική νόσος μπορεί να απορρυθμίσει το σάκχαρο, ενώ ο αρρύθμιστος διαβήτης μπορεί με τη σειρά του να επιδεινώσει την περιοδοντίτιδα.

periodontologia1a

Κατά την πρώτη επίσκεψη, θα συμπληρώσετε ένα ιατρικό και οδοντιατρικό ιστορικό και θα γίνει μια ενδελεχής εξέταση της στοματικής σας κατάστασης. Η κλινική εξέταση είναι ανώδυνη. Εάν έχετε παλιές ή πρόσφατες ακτινογραφίες, καλό είναι να τις έχετε μαζί σας. Διαφορετικά, αν κριθεί απαραίτητο, θα ληφθούν στο οδοντιατρείο ακτινογραφίες (οπισθοφατνιακές ή πανοραμική) για την καλύτερη διάγνωση του περιοδοντικού σας προβλήματος.

Εν συνεχεία, επειδή θεωρούμε πολύ σημαντικό να κατανοήσει ο ασθενής πλήρως την περιοδοντική του κατάσταση, θα αφιερώσουμε όσο χρόνο χρειάζεται, για να σας εξηγήσουμε με απλό και κατανοητό τρόπο το πρόβλημά σας. Με υπευθυνότητα θα απαντήσουμε σε όλες τις απορίες σας και θα θέσουμε ρεαλιστικούς στόχους για τη θεραπεία, ανάλογα με την πρόγνωση κάθε δοντιού.

Έτσι, με βάση τη διάγνωση και την επιθυμία σας, θα σας προτείνουμε ένα ή περισσότερα εναλλακτικά σχέδια θεραπείας.

Στόχος μας είναι, στο τέλος της επίσκεψης, να έχετε κατανοήσει πλήρως την περιοδοντική σας κατάσταση καθώς και τη θεραπεία που χρειάζεστε, για να αποκτήσετε και πάλι την καλή στοματική υγεία και το υγιές χαμόγελο που επιθυμείτε.

periodontologia2a

Ουλίτιδα
Τι είναι η ουλίτιδα
Η ουλίτιδα είναι μία φλεγμονώδης νόσος των ούλων. Αποτελεί την πιο ήπια και συχνότερη μορφή περιοδοντικής νόσου. Στην ουλίτιδα τα ούλα εμφανίζονται πιο κόκκινα και πρησμένα, ενώ αιμορραγούν κατά τη μάσηση ή το βούρτσισμα. Η ένταση, όμως, αυτών των συμπτωμάτων εξαρτάται από τη βαρύτητα της φλεγμονής. Οι ασθενείς με ουλίτιδα δεν εμφανίζουν, συνήθως, πόνο στα ούλα.

Η ουλίτιδα θεραπεύεται εύκολα στο Οδοντιατρείο με αποτρύγωση (απλός καθαρισμός), ενώ για τη μετέπειτα διατήρηση της υγείας των ούλων απαιτείται από τον ασθενή καθημερινή και αποτελεσματική στοματική υγιεινή (βούρτσισμα-νήμα) και τακτικός έλεγχος.

Η κύρια αιτία που προκαλεί την ουλίτιδα είναι η συσσώρευση μικροβίων πάνω στα δόντια. Μέσα στο στόμα όλων των ανθρώπων υπάρχουν, φυσιολογικά, δισεκατομμύρια μικρόβια. Αν δεν βουρτσίζουμε αποτελεσματικά και σε καθημερινή βάση τα δόντια μας, τότε τα μικρόβια αυτά προσκολλώνται στα δόντια, οργανώνονται σε ομάδες και σχηματίζουν την οδοντική μικροβιακή πλάκα ή απλά την πλάκα. Στη συνέχεια, τα μικρόβια της πλάκας προσβάλλουν τα ούλα και προκαλούν φλεγμονή, η οποία οδηγεί στην καταστροφή των ούλων.

Υπάρχουν, όμως, και κάποιοι άλλοι παράγοντες οι οποίοι, ενώ από μόνοι τους δεν μπορούν να προκαλέσουν ουλίτιδα, εντούτοις επιδεινώνουν τη φλεγμονή στα ούλα, όταν συνυπάρχουν με την πλάκα. Τέτοιοι παράγοντες είναι:

  • το κάπνισμα
  • η λήψη ορισμένων φαρμάκων
  • ορμονικές διαταραχές κατά την εφηβεία, την εγκυμοσύνη και την εμμηνόπαυση
  • η κληρονομικότητα
  • το άγχος
  • τερηδόνες, παλιές θήκες (στεφάνες) ή γέφυρες που δεν εφαρμόζουν καλά και βοηθούν στην κατακράτηση μικροβίων

Εάν η ουλίτιδα δεν θεραπευθεί έγκαιρα, υπάρχει κίνδυνος να εξελιχθεί σε Περιοδοντίτιδα, η οποία είναι και πιο καταστροφική.

Η ουλίτιδα είναι μια φλεγμονώδης, καταστροφική νόσος των ούλων, η οποία, όταν θεραπευθεί, οδηγεί σε πλήρη επούλωση των ούλων. Η θεραπεία είναι απλή και απαιτεί, ανάλογα με την περίπτωση, 1-3 επισκέψεις στο οδοντιατρείο. Η βασική φιλοσοφία της θεραπείας συνίσταται στην απομάκρυνση του αιτίου που προκαλεί την ουλίτιδα που δεν είναι άλλο από τη μικροβιακή πλάκα/τρυγία (πέτρα) που συσσωρεύεται στα δόντια.

Η πλάκα και η πέτρα απομακρύνονται με ειδικά ξέστρα και εργαλεία υπερήχων. Η διαδικασία αυτή λέγεται αποτρύγωση και είναι γνωστή και ως «απλός καθαρισμός». Είναι ανώδυνη και, τις περισσότερες φορές, δεν χρειάζεται τοπική αναισθησία. Σ’ αυτήν τη φάση, εάν υπάρχουν κακότεχνες εμφράξεις (σφραγίσματα) που ευνοούν την κατακράτηση πλάκας, γίνεται λείανση ή ακόμα και αντικατάστασή τους.

Επίσης, μέσα στο πλαίσιο της θεραπείας της ουλίτιδας, περιλαμβάνεται και η εξάσκηση στη σωστή και αποτελεσματική στοματική υγιεινή που περιλαμβάνει τη χρήση της οδοντόβουρτσας, του νήματος και, ίσως, και κάποιων αντιμικροβιακών διαλυμάτων. Μόνο με άριστη στοματική υγιεινή από τον ασθενή μπορεί να αποτραπεί η εκ νέου συσσώρευση πλάκας και, έτσι, να διατηρηθεί η υγεία των ούλων, σε βάθος χρόνου.

Ένα περίπου μήνα μετά την αποτρύγωση γίνεται αξιολόγηση της θεραπείας και συμπληρωματική αποτρύγωση, όπου και αν χρειάζεται. Παράλληλα, αξιολογείται και η στοματική υγιεινή του ασθενή. Μετά τη θεραπεία, ακολουθούν περιοδικοί επανέλεγχοι, συνήθως κάθε 6-12 μήνες, για να αποφευχθεί η υποτροπή της ουλίτιδας.

Περιοδοντίτιδα
Τι είναι η περιοδοντίτιδα

Η περιοδοντίτιδα αποτελεί την εξέλιξη της ουλίτιδας. Σε αντίθεση, όμως, με την ουλίτιδα, η φλεγμονή δεν περιορίζεται μόνο στα ούλα, αλλά επεκτείνεται βαθύτερα, προσβάλλοντας και καταστρέφοντας και το οστό της γνάθου που στηρίζει τα δόντια στη θέση τους.

periodontologia6
Καταστροφή των ούλων και του οστού γύρω από τα δόντια λόγω περιοδοντίτιδας

Η περιοδοντίτιδα μπορεί να προσβάλλει μερικά ή και όλα τα δόντια. Η βαρύτητα και η ταχύτητα καταστροφής των ιστών ποικίλλει από ασθενή σε ασθενή. Έτσι, υπάρχουν περιπτώσεις όπου η νόσος εξελίσσεται πολύ γρήγορα, ακόμη και σε νεαρά άτομα. Τις περισσότερες, όμως, φορές, η καταστροφή προχωράει με αργό ρυθμό και είναι πιο εμφανής σε άτομα μέσης ή μεγαλύτερης ηλικίας. Αν η Περιοδοντίτιδα παραμείνει αθεράπευτη, ενδέχεται να οδηγηθεί ο ασθενής σε απώλεια δοντιών λόγω της καταστροφής του στηρικτικού οστού των δοντιών.

Όπως και στην ουλίτιδα, τα ούλα εμφανίζονται πιο κόκκινα και πρησμένα, ενώ αιμορραγούν κατά τη μάσηση ή το βούρτσισμα. Η ένταση, όμως, αυτών των συμπτωμάτων εξαρτάται από τη βαρύτητα της φλεγμονής.

periodontologia8
             Ασθενής με περιοδοντίτιδα

           

Είναι, επίσης, αξιοσημείωτο ότι, ενώ στην περιοδοντίτιδα έχουμε καταστροφή του οστού γύρω από τα δόντια, οι ασθενείς, συνήθως, δεν εμφανίζουν πόνο. Παρόλα αυτά, λόγω της μείωσης της στήριξης των δοντιών, οι ασθενείς, συχνά, παραπονιούνται ότι τα δόντια τους κουνιούνται και ότι έχουν μετακινηθεί από τη θέση τους. Τέλος, λόγω της καταστροφής του οστού, πολλές φορές, τα ούλα υποχωρούν, απογυμνώνοντας τη ρίζα των δοντιών. Σ’ αυτές τις περιπτώσεις, δημιουργούνται κενά (μαύρα τρίγωνα) μεταξύ των δοντιών και τα δόντια φαίνονται πιο μεγάλα.

Συνοψίζοντας, τα συμπτώματα της περιοδοντίτιδας είναι :

  • κόκκινα και πρησμένα ούλα
  • αιμορραγία των ούλων κατά τη μάσηση
  • μετακίνηση των δοντιών (κουνιούνται τα δόντια)
  • υποχώρηση των ούλων
  • απογύμνωση των ριζών
  • κενά μεταξύ των δοντιών

Όπως και στην ουλίτιδα, η κύρια αιτία που προκαλεί την Περιοδοντίτιδα είναι τα μικρόβια (πλάκα) που συσσωρεύονται πάνω στα δόντια στο ύψος της παρυφής του ούλου. Τα μικρόβια της πλάκας προσβάλλουν τα ούλα και προκαλούν φλεγμονή. Λόγω της φλεγμονής, τα ούλα καταστρέφονται και αποκολλώνται από το δόντι, σχηματίζοντας μία σχισμή (θύλακος) μεταξύ του ούλου και του δοντιού. Καθώς τα μικρόβια αποικίζουν προς το βάθος του θυλάκου, η φλεγμονή επεκτείνεται βαθύτερα, καταστρέφοντας το οστό της γνάθου που στηρίζει το δόντι. Εάν δεν γίνει περιοδοντική θεραπεία, η καταστροφή του οστού συνεχίζεται, με αποτέλεσμα το δόντι να αρχίζει να κουνιέται και, τελικά, μπορεί να πέσει από έλλειψη στήριξης.

Πέρα από τα μικρόβια, υπάρχουν και κάποιοι άλλοι παράγοντες οι οποίοι, όπως και στην ουλίτιδα, ενώ από μόνοι τους δεν μπορούν να προκαλέσουν περιοδοντίτιδα, εντούτοις επιδεινώνουν τη φλεγμονή, όταν συνυπάρχουν με την πλάκα, με αποτέλεσμα να καταστρέφεται περισσότερο οστό. Τέτοιοι παράγοντες είναι:

  • το κάπνισμα
  • η λήψη ορισμένων φαρμάκων
  • ορμονικές διαταραχές κατά την εφηβεία, την εγκυμοσύνη και την εμμηνόπαυση
  • ο σακχαρώδης διαβήτης
  • η κληρονομικότητα
  • το άγχος
  • τερηδόνες, παλιές θήκες (στεφάνες) ή γέφυρες που δεν εφαρμόζουν καλά και βοηθούν στην κατακράτηση μικροβίων.

Δόντια που έχουν εξαχθεί λόγω προχωρημένης περιοδοντίτιδας εξαιτίας κακότεχνων θηκών.
Θεραπεία της περιοδοντίτιδας
Ανάλογα με τη βαρύτητα της νόσου, η θεραπεία μπορεί να γίνει συντηρητικά μόνο με ριζικές αποξέσεις (βαθύς καθαρισμός), ενώ σε πιο επιβαρυμένες καταστάσεις, ενδέχεται να χρειαστεί και κάποια χειρουργική παρέμβαση. Και στις δύο, πάντως, περιπτώσεις, η θεραπεία πραγματοποιείται με τοπική αναισθησία και στο περιβάλλον του οδοντιατρείου. Όπως και στην ουλίτιδα, η διατήρηση του αποτελέσματος της θεραπείας εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την αποτελεσματική στοματική υγιεινή του ασθενή και τη συμμετοχή του στους περιοδικούς επανελέγχους.

Συντηρητική θεραπεία της περιοδοντίτιδας

Η περιοδοντίτιδα είναι μια φλεγμονώδης καταστροφική νόσος των ούλων και του στηρικτικού οστού των δοντιών η οποία, και όταν θεραπευθεί, δυστυχώς, ΔΕΝ οδηγεί σε πλήρη επούλωση των κατεστραμμένων ιστών. Έτσι, ενώ με τη θεραπεία οι ιστοί ξαναγίνονται υγιείς και σταματάει η περαιτέρω καταστροφή τους, το στηρικτικό οστό που καταστράφηκε γύρω από τα δόντια δεν ξανασχηματίζεται.

Υπάρχουν, βέβαια, και περιπτώσεις, όπου με τη βοήθεια οστικών μοσχευμάτων μπορούμε να αναγεννήσουμε το χαμένο οστό γύρω από τα δόντια. Οι περιπτώσεις, όμως, αυτές αποτελούν τη μειοψηφία και η επιτυχία τους εξαρτάται, σε μεγάλο βαθμό, από τη μορφολογία της οστικής βλάβης (περισσότερες λεπτομέρειες στα οστικά μοσχεύματα).

Η βασική φιλοσοφία της θεραπείας, όπως και στην ουλίτιδα, συνίσταται στην απομάκρυνση του αιτίου που προκαλεί την περιοδοντίτιδα που δεν είναι άλλο από την μικροβιακή πλάκα/τρυγία (πέτρα) που συσσωρεύεται γύρω από τη ρίζα των δοντιών. Έτσι, αφού γίνει τοπική αναισθησία απομακρύνεται με ειδικά ξέστρα και εργαλεία υπερήχων η τρυγία και η πλάκα που βρίσκονται μέσα στους θυλάκους. Η διαδικασία αυτή λέγεται ριζική απόξεση και είναι ευρέως γνωστή και ως βαθύς καθαρισμός. Είναι ανώδυνη, αφού γίνεται με τοπική αναισθησία. Παρόλα αυτά, μια μειοψηφία των ασθενών μπορεί να εμφανίσει τις επόμενες ημέρες μικρή ευαισθησία στο κρύο, η οποία, όμως, είναι παροδική και διαρκεί συνήθως 1-3 εβδομάδες.

Οι ριζικές αποξέσεις γίνονται, τις περισσότερες φορές σε 4 ραντεβού. Ένα τεταρτημόριο κάθε φορά, για να είναι πιο άνετη η διαδικασία για τον ασθενή. Σε ειδικές περιπτώσεις, παράλληλα με τις ριζικές αποξέσεις, μπορεί να γίνει και χορήγηση αντιβίωσης. Στη φάση αυτή, εάν υπάρχουν κακότεχνες εμφράξεις (σφραγίσματα) που ευνοούν την κατακράτηση πλάκας γίνεται λείανση ή ακόμα και αντικατάστασή τους.

Ριζική απόξεση

Επίσης, μέσα στα πλαίσιο της θεραπείας της Περιοδοντίτιδας γίνεται και εκπαίδευση στη σωστή και αποτελεσματική στοματική υγιεινή που περιλαμβάνει τη χρήση οδοντόβουρτσας, νήματος, μεσοδόντιων βουρτσών και ίσως και κάποιων αντιμικροβιακών διαλυμάτων. Μόνο με άριστη στοματική υγιεινή από τον ασθενή μπορεί να αποτραπεί η εκ νέου συσσώρευση πλάκας στους θυλάκους και να διατηρηθεί, έτσι, η υγεία των ούλων σε βάθος χρόνου.

Περίπου ενάμιση μήνα μετά τις ριζικές αποξέσεις γίνεται αξιολόγηση της θεραπείας και της στοματικής υγιεινής του ασθενή. Αν υπάρχει βελτίωση, ο ασθενής μπαίνει σε ένα πρόγραμμα επανελέγχων, ο χρόνος των οποίων καθορίζεται ανά περίπτωση.

Χειρουργική θεραπεία της περιοδοντίτιδας

Η χειρουργική παρέμβαση (ανοιχτή ριζική απόξεση) για την αντιμετώπιση της περιοδοντίτιδας εφαρμόζεται σε περιοχές όπου η συντηρητική θεραπεία δεν ήταν αποτελεσματική. Πολλές φορές, οι βαθείς θύλακοι καθώς και η μορφολογία των πολύρριζων δοντιών δυσχεραίνουν την πρόσβαση στα εργαλεία της συντηρητικής θεραπείας, με αποτέλεσμα οι ρίζες να συνεχίζουν να καλύπτονται με μικροβιακή πλάκα και τρυγία (πέτρα) και να συντηρείται η φλεγμονή γύρω από αυτά τα δόντια.

Με το περιοδοντικό χειρουργείο, ο περιοδοντολόγος μπορεί να αποκτήσει καλύτερη πρόσβαση στις περιοχές αυτές, για να τις καθαρίσει. Συγχρόνως, μπορεί να αποδώσει μια νέα αρχιτεκτονική στα ούλα και στο οστό η οποία θα διευκολύνει τον ασθενή στη σωστή στοματική υγιεινή και, συνεπώς, στη διατήρηση του θεραπευτικού αποτελέσματος.

Η επέμβαση γίνεται με τοπική αναισθησία και είναι εντελώς ανώδυνη. Με μια μικρή τομή στα ούλα ο περιοδοντολόγος απωθεί τα ούλα από το δόντι και αποκτάει άμεση πρόσβαση στο προβληματικό σημείο. Αφαιρούνται  οι φλεγμαίνοντες ιστοί, ενώ, παράλληλα, γίνεται απομάκρυνση της μικροβιακής πλάκας και της τρυγίας από τις επιφάνειες των ριζών. Στη συνέχεια, διαμορφώνεται κατάλληλα το περίγραμμα του ούλου και του οστού και τοποθετούνται λεπτά ράμματα, τα οποία επαναφέρουν τα ούλα γύρω από τα δόντια. Τα ράμματα αυτά αφαιρούνται μετά από 1-2 εβδομάδες, οπότε αξιολογείται και η πορεία της επούλωσης.

Η ενόχληση στην περιοχή είναι μικρή (συγκρίνεται με αυτή μιας εξαγωγής), διαρκεί συνήθως 1-3 ημέρες και αντιμετωπίζεται αποτελεσματικά με ήπια παυσίπονα. Στις περισσότερες περιπτώσεις, δεν είναι απαραίτητη η χορήγηση αντιβίωσης. Για την πρώτη εβδομάδα της επούλωσης ο ασθενής λαμβάνει μαλακή δίαιτα και καθαρίζει την περιοχή με τη βοήθεια ειδικού στοματικού διαλύματος. Μετά την πρώτη εβδομάδα και για μία ακόμα εβδομάδα ο ασθενής καθαρίζει την περιοχή με μία πολύ μαλακή οδοντόβουρτσα που θα του χορηγήσει ο περιοδοντολόγος. Μετά από αυτό το διάστημα η δίαιτα και η στοματική υγιεινή επιστρέφουν στο φυσιολογικό.

Μετά την ολοκλήρωση και της χειρουργικής φάσης, ακολουθούν περιοδικοί επανέλεγχοι, συνήθως κάθε 6 μήνες, για να αποφευχθεί η υποτροπή της περιοδοντίτιδας.

Είναι φανερό ότι, ανάλογα με την περίπτωση, η θεραπεία της περιοδοντίτιδας μπορεί να αποδειχθεί αρκετά σύνθετη και δεν οδηγεί πάντα σε ένα ιδανικό αποτέλεσμα. Συνεπώς, η πρόληψη, καθώς και η έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία αποτελούν τους καλύτερους προγνωστικούς παράγοντες στην αντιμετώπιση της περιοδοντίτιδας.

Ανάπλαση οστού σε δόντια με περιοδοντίτιδα

Η περιοδοντίτιδα οδηγεί σε καταστροφή του ούλου και του οστού της γνάθου που στηρίζει τα δόντια. Με την περιοδοντική θεραπεία, τις περισσότερες φορές, παρόλο που απομακρύνεται η μικροβιακή πλάκα και η φλεγμονή των ιστών, το στηρικτικό οστό γύρω από τα δόντια δεν αναπλάθεται. Σε κάποιες, όμως, περιπτώσεις, ανάλογα με τη μορφολογία της οστικής βλάβης, μπορεί ο περιοδοντολόγος, με τη βοήθεια των οστικών μοσχευμάτων, να κατευθύνει τη δημιουργία νέου στηρικτικού οστού, με αποτέλεσμα την αύξηση της συγκράτησης των δοντιών και, συνεπώς, τη μείωση της κινητικότητάς τους.

Η διαδικασία αυτή ονομάζεται Κατευθυνόμενη Ιστική Αναγέννηση (Guided Tissue Regeneration). Η τοποθέτηση του οστικού μοσχεύματος γίνεται χειρουργικά με τοπική αναισθησία και αφού έχει απομακρυνθεί η μικροβιακή πλάκα. Συνήθως, πάνω από το οστικό μόσχευμα τοποθετείται μία ειδική απορροφήσιμη μεμβράνη, η οποία και το προστατεύει. Ακτινογραφικά το νέο οστό είναι ορατό μετά από 6 περίπου μήνες.

Παρενέργειες περιοδοντικής θεραπείας

Η περιοδοντική θεραπεία ενδέχεται να έχει και κάποιες παρενέργειες όπως:

  • με την υποχώρηση της φλεγμονής τα ούλα συρρικνώνονται, με αποτέλεσμα τα δόντια, κάποιες φορές, να φαίνονται πιο μεγάλα
  • μετά τις ριζικές αποξέσεις, ο ασθενής μπορεί να εμφανίσει στα δόντια ευαισθησία στο κρύο. Η ευαισθησία αυτή, αν και δεν είναι συνηθισμένη, υποχωρεί στα επίπεδα προ της θεραπείας σε διάστημα 2-3 εβδομάδων
  • μετά από κάποιες χειρουργικές παρεμβάσεις, μπορεί να δημιουργηθούν κενοί χώροι μεταξύ των δοντιών
Πρόγραμμα επανελέγχου (Recall)

Η διατήρηση του αποτελέσματος της θεραπείας απαιτεί σχολαστική και καθημερινή στοματική υγιεινή από τον ασθενή. Δυστυχώς, όμως, δεν είναι πάντα εύκολη η αποτελεσματική απομάκρυνση της πλάκας από όλες τις περιοχές γύρω από τα δόντια, με συνέπεια η περιοδοντίτιδα να  υποτροπιάζει. Κάνοντας περιοδικούς επανελέγχους και καθαρισμούς απομακρύνεται έγκαιρα η πλάκα από τις δυσπρόσιτες περιοχές και έτσι προλαμβάνεται η υποτροπή της νόσου.

periodontologia18a
Συνεργασία οδοντιάτρου με ασθενή

 

Ο χρόνος που μεσολαβεί μεταξύ δύο επανελέγχων καθορίζεται ανάλογα με την ικανότητα του ασθενή να απομακρύνει την πλάκα.

Τη συχνότητα των επανελέγχων επηρεάζουν και άλλοι παράγοντες, όπως:

  • 1. Η βαρύτητα της περιοδοντικής νόσου
  • 2. Ο αριθμός των θυλάκων που παραμένουν
  • 3. Η γενική κατάσταση της υγείας
  • 4. Τα χρόνια νοσήματα, όπως ο διαβήτης
  • 5. Το κάπνισμα και το άγχος
  • 6. Η κληρονομικότητα
  • 7. Η ποιότητα της στοματικής υγιεινής
  • 8. Ο βαθμός συνεργασίας με τον ασθενή

Πλαστική χειρουργική του περιοδοντίου
Τι είναι η πλαστική χειρουργική του περιοδοντίου
Η πρώτη εντύπωση που σχηματίζουμε για κάποιο άτομο είναι πολύ σημαντική στις κοινωνικές συναναστροφές. Καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση της πρώτης εντύπωσης παίζει το χαμόγελο. Εάν δεν σας αρέσει το χαμόγελό σας, η πλαστική χειρουργική του περιοδοντίου μπορεί να σας βοηθήσει να αποκτήσετε την αισθητική και το χαμόγελο που πάντα επιθυμούσατε.

Η πλαστική χειρουργική του περιοδοντίου αναφέρεται σε χειρουργικές τεχνικές που αποσκοπούν στην αντιμετώπιση περιοδοντικών προβλημάτων που δημιουργούν αισθητική δυσαρμονία. Οι τεχνικές αυτές εξελίσσονται διαρκώς τα τελευταία χρόνια και επιτρέπουν, με τη βοήθεια των μεγεθυντικών γυαλιών και των εργαλείων της μικροχειρουργικής, τη διαμόρφωση ενός άριστου αισθητικού αποτελέσματος σε προβλήματα, όπως το ουλικό χαμόγελο, η ασυμμετρία του ούλου γύρω από τα δόντια, η απογύμνωση των ριζών από τα ούλα (υφίζηση), κ.ά.

Ασθενείς όλων των ηλικιών μπορούν να ωφεληθούν από τις τεχνικές αυτές και να βελτιώσουν το χαμόγελό τους. Έτσι, αν είστε έτοιμος/η και πιστεύετε ότι πρέπει να αλλάξετε το χαμόγελό σας, μη διστάσετε να απευθυνθείτε στο Dental Group και να ενημερωθείτε για το πώς μπορείτε και εσείς να επιτύχετε το χαμόγελο των ονείρων σας. Επιπλέον, πέρα από την πλαστική χειρουργική του περιοδοντίου, η συνεργασία, εντός του δικτύου, με έμπειρους και εξειδικευμένους οδοντιάτρους στην προσθετική και την ορθοδοντική και την αισθητική οδοντιατρική μπορεί να ενισχύσει ή/και να ολοκληρώσει πιο σύνθετες αισθητικές παρεμβάσεις.

Μέθοδοι πλαστικής χειρουργικής του περιοδοντίου
Αισθητικά και λειτουργικά προβλήματα των ούλων και των δοντιών, όπως οι απογυμνωμένες ρίζες, οι διογκώσεις των ούλων, τα κοντά δόντια, το ουλικό χαμόγελο, το ασύμμετρο χαμόγελο και τα ουλικά ελλείμματα μπορούν να αντιμετωπιστούν αποτελεσματικά με διάφορες τεχνικές πλαστικής χειρουργικής του περιοδοντίου.

Τι είναι το ουλικό μόσχευμα

 

Το ουλικό μόσχευμα είναι ένα κομμάτι από ούλο το οποίο τοποθετείται κατάλληλα στην περιοχή της εκτεθειμένης ρίζας που θέλουμε να καλύψουμε ή στην ελλειμματική περιοχή της γνάθου που θέλουμε να διογκώσουμε. Το μόσχευμα αυτό ενσωματώνεται με τα διπλανά ούλα και μετά από σύντομο χρονικό διάστημα γίνεται τόσο ανθεκτικό όσο τα φυσιολογικά ούλα.

Η κύρια πηγή ενός ουλικού μοσχεύματος είναι ο ουρανίσκος του ίδιου του ασθενή. Μετά τη λήψη του μοσχεύματος η περιοχή του ουρανίσκου επουλώνεται πλήρως και ο ασθενής δεν μπορεί να ξεχωρίσει την περιοχή από την οποία έγινε η αφαίρεση. Παρόλα αυτά, στο εμπόριο, υπάρχουν και μοσχεύματα τα οποία προέρχονται από ειδική επεξεργασία και αποστείρωση ιστών του δέρματος από άλλους δότες.

Κάλυψη απογυμνωμένης ρίζας

Πολλές φορές σε ένα ή περισσότερα δόντια το ούλο έχει υποχωρήσει, με αποτέλεσμα να έχει αποκαλυφθεί ένα μέρος της ρίζας. Η κατάσταση αυτή ονομάζεται υφίζηση των ούλων. Στην υφίζηση, πέρα από το αισθητικό πρόβλημα που δημιουργείται, επειδή το δόντι φαίνεται πολύ μακρύ, μπορεί να υπάρχει ευαισθησία σε κρύα ερεθίσματα, καθώς και αυξημένος κίνδυνος για δημιουργία τερηδόνας στην εκτεθειμένη ρίζα.

Τα συχνότερα αίτια που μπορούν να προκαλέσουν υφίζηση των ούλων είναι η κακή στοματική υγιεινή, η ορθοδοντική μετακίνηση των δοντιών, το έντονο βούρτσισμα με σκληρή οδοντόβουρτσα και η παρουσία έντονου χαλινού.

 

Οποιαδήποτε και αν είναι η αιτία της υποχώρησης των ούλων, το πρόβλημα διορθώνεται μικροχειρουργικά με την τοποθέτηση ουλικού μοσχεύματος. Έτσι, ανάλογα με τη μορφολογία της βλάβης, μπορούμε να καλύψουμε προβλέψιμα όλη ή μέρος της εκτεθειμένης ρίζας.

Με τοπική αναισθησία λαμβάνεται ένα ουλικό μόσχευμα από τον ουρανίσκο του ασθενή  ή το εμπόριο το οποίο και σταθεροποιείται κατάλληλα στη ρίζα. Μετά από 1-2 εβδομάδες, το μόσχευμα έχει ενσωματωθεί με τα διπλανά ούλα και δεν ξεχωρίζει αισθητικά από αυτά. Σε σύντομο χρονικό διάστημα η περιοχή, όπου έγινε το μόσχευμα, γίνεται πολύ ανθεκτική και ο ασθενής μπορεί να βουρτσίζει και να μασάει σαν να μην έγινε ποτέ τίποτε.

Έτσι, βελτιώνεται η αισθητική της περιοχής, προστατεύεται η ρίζα από περαιτέρω υποχώρηση των ούλων, απομακρύνεται η ευαισθησία και προφυλάσσεται το δόντι από τερηδόνα στη ρίζα. Η ενόχληση που έχει ο ασθενής κατά τη διάρκεια της επούλωσης είναι πολύ μικρή και περιγράφεται από τους ασθενείς σαν ένα μικρό τράβηγμα στο χείλος.

Περιστατικό 1

Περιστατικό 2

Περιστατικό 3

Περιστατικό 4

Ουλεκτομή

Κάποιες φορές ο ασθενής μπορεί να παρατηρήσει ότι τα ούλα του είναι διογκωμένα. Αν η διόγκωση αυτή οφείλεται σε φλεγμονή λόγω κακής στοματικής υγιεινής, τότε η απομάκρυνση της μικροβιακής πλάκας και της τρυγίας (πέτρα) με σωστό βούρτσισμα ή με τη βοήθεια του οδοντιάτρου θα επαναφέρει τα ούλα στις φυσιολογικές τους διαστάσεις. Υπάρχουν, όμως, και περιπτώσεις, όπου η διόγκωση των ούλων οφείλεται στη λήψη ορισμένων φαρμάκων για την πίεση (νιφεδιπίνη), για την επιληψία (φαινυτοΐνη) ή για την ανοσοκαταστολή μετά από μεταμοσχεύσεις (κυκλοσπορίνη-Α). Στις περιπτώσεις αυτές, οι διογκώσεις των ούλων είναι ινώδεις και ο μόνος τρόπος, για να απομακρυνθούν, είναι η χειρουργική αφαίρεσή τους με μια τεχνική που λέγεται ουλεκτομή.

Η ουλεκτομή γίνεται με τοπική αναισθησία και περιορίζεται στην περιοχή των ούλων χωρίς να επεκτείνεται στο οστό της γνάθου. Η ενόχληση που έχει ο ασθενής κατά τη γρήγορη, σχετικά, επούλωση (1 εβδομάδα), είναι πολύ μικρή και αντιμετωπίζεται αποτελεσματικά με ήπια παυσίπονα.

Με την ουλεκτομή αποκαθίσταται αφενός η αισθητική των ούλων και αφετέρου η πρόσβαση για αποτελεσματική στοματική υγιεινή. Πρέπει να σημειωθεί, όμως, ότι, αν ο ασθενής συνεχίσει να λαμβάνει αυτά τα φάρμακα, η διόγκωση των ούλων μπορεί να υποτροπιάσει, οπότε θα χρειαστεί εκ νέου ουλεκτομή.

Περιστατικό 1

Περιστατικό 2

Περιστατικό 3

Επιμήκυνση μύλης

Πολλές φορές, ένα δόντι μπορεί να σπάσει και το κάταγμα να φτάνει κάτω από τα ούλα. Άλλες πάλι φορές, μπορεί να υπάρχει τερηδόνα σε ένα δόντι η οποία επεκτείνεται κάτω από την παρυφή του ούλου. Και στις δύο αυτές περιπτώσεις, η αποκατάσταση του δοντιού απαιτεί την τοποθέτηση μιας στεφάνης (θήκης) ή ενός σφραγίσματος. Για να κατασκευαστεί μια σωστή θήκη ή σφράγισμα, τα όρια της κατασκευής πρέπει να είναι ορατά και προσβάσιμα.

Για το σκοπό αυτό με τη βοήθεια της μικροχειρουργικής μπορούμε να μετατοπίσουμε τα ούλα και το οστό που περιβάλλουν το δόντι και να αποκαλύψουμε το τμήμα του δοντιού που θα αποτελέσει το όριο της θήκης ή του σφραγίσματος. Η επέμβαση αυτή λέγεται επιμήκυνση της μύλης ή αποκάλυψη της κλινικής μύλης. Γίνεται με τοπική αναισθησία και η ενόχληση που προκαλεί συγκρίνεται με αυτή που έχει ο ασθενής μετά από την εξαγωγή ενός δοντιού.

Επιμήκυνση μύλης γίνεται και σε περιπτώσεις που τα δόντια είναι κοντά και θέλουμε να τα επιμηκύνουμε για αισθητικούς λόγους. Στην περίπτωση αυτή, όμως, μπορεί να χρειαστεί να τοποθετηθούν θήκες ή όψεις στα δόντια αυτά.

Ουλικό χαμόγελο με κοντά δόντια

Μερικοί άνθρωποι, όταν χαμογελούν, αποκαλύπτουν ένα μεγάλο τμήμα των ούλων, ενώ τα δόντια τους φαίνονται μικρά και «τετράγωνα». Αυτό συμβαίνει, διότι υπάρχει περίσσεια ουλικού ιστού, ο οποίος καλύπτει μέρος του δοντιού που, κανονικά, θα έπρεπε να είναι ακάλυπτο. Συνεπώς, τα δόντια αυτά, κάτω από τα ούλα, έχουν φυσιολογικό σχήμα.

Το πρόβλημα αυτό αντιμετωπίζεται με τη διαδικασία της επιμήκυνσης της μύλης η οποία μπορεί να εφαρμοστεί σε ένα ή περισσότερα δόντια. Με τη χειρουργική αυτή παρέμβαση, αφαιρείται η περίσσεια αυτή των ούλων και διαμορφώνεται η παρυφή του ούλου κατά τέτοιο τρόπο, ώστε να αποκαλυφθεί περισσότερο η μύλη του δοντιού και το δόντι να αποκτήσει το φυσιολογικό του μέγεθος και συμμετρικό περίγραμμα.

Το αποτέλεσμα είναι, συνήθως, θεαματικό. Βελτιώνεται η αισθητική του στόματος και αποκαθίσταται ένα υγιές και ελκυστικό χαμόγελο. Είναι αξιοσημείωτο ότι με την τεχνική αυτή, επειδή δεν αποκαλύπτεται η ρίζα του δοντιού, δεν χρειάζεται να τοποθετηθούν θήκες ή όψεις στα δόντια που επιμηκύνθηκαν. Η επιμήκυνση της μύλης γίνεται με τοπική αναισθησία και η ενόχληση που έχει ο ασθενής μετά την επέμβαση είναι ανάλογη μιας απλής εξαγωγής.

Ασύμμετρο χαμόγελο

Κάποια δόντια μπορεί να εμφανίζουν ασυμμετρία στην παρυφή των ούλων προσδίδοντας ένα ασύμμετρο χαμόγελο στον ασθενή. Σε κάποιες περιπτώσεις, με την τεχνική της επιμήκυνσης της μύλης μπορεί να αποκατασταθεί η αρμονία στα ούλα και να αποδοθεί ένα πιο αισθητικό και συμμετρικό χαμόγελο.

Υπάρχουν, όμως, και περιπτώσεις ασυμμετρίας όπου το πρόβλημα είναι πολύ έντονο και έχει να κάνει με την ανάπτυξη του οστού της γνάθου. Η αντιμετώπιση των σκελετικών αυτών προβλημάτων απαιτεί, συνήθως, σοβαρή γναθοχειρουργική παρέμβαση.

Έντονη ασυμμετρία
λόγω σκελετικού προβλήματος

Ουλικά μοσχεύματα για κάλυψη ελλειμμάτων

Όταν οι ασθενείς χάνουν αρκετά γειτονικά δόντια, τότε στη νωδή (χωρίς δόντια) αυτή περιοχή τα ούλα επιπεδώνονται. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα, όταν τοποθετούνται μεγάλες γέφυρες, να δημιουργούνται κενοί χώροι «μαύρα τρίγωνα» μεταξύ των δοντιών που φυσιολογικά θα έπρεπε να καλύπτονται με ούλα. Αν και δεν είναι πάντα προβλέψιμο το αποτέλεσμα, με τη χειρουργική τοποθέτηση ουλικών μοσχευμάτων είναι δυνατόν να «γεμίσουν» αυτοί οι χώροι. Έτσι, οι ασθενείς αποκτούν πιο αισθητικές προσθετικές αποκαστάσεις, ενώ συγχρόνως, μειώνεται και η ενοχλητική κατακράτηση τροφών μεταξύ των δοντιών.

Επίσης, πολλές φορές, όταν χάνεται ένα δόντι, το οστό της γνάθου στην περιοχή αυτή απορροφάται, με αποτέλεσμα το ούλο να εμφανίζει μια «κοίλανση». Η κοίλανση αυτή δημιουργεί αισθητικό πρόβλημα στη γέφυρα που θα τοποθετηθεί, διότι το κρεμαστό δόντι δεν φαίνεται να αναδύεται μέσα από τα ούλα. Επιπλέον, η κοίλανση αυτή δημιουργεί τις προϋποθέσεις για την κατακράτηση τροφών. Με τη χειρουργική τοποθέτηση ουλικού μοσχεύματος, είναι δυνατόν να αναστρέψουμε την αρνητική αυτή αρχιτεκτονική του ούλου και να αποδοθεί μία πιο φυσιολογική ανατομία στην περιοχή, αποκαθιστώντας τα προβλήματα αισθητικής και στοματικής υγιεινής.

Ορθοδοντική θεραπεία σε ασθενείς με περιοδοντίτιδα

Πολλές φορές σε ασθενείς με περιοδοντίτιδα, τα δόντια λόγω της μειωμένης στήριξης μετακινούνται προς τα εμπρός και ανοίγουν σαν «βεντάλια», δημιουργώντας μεγάλα και αντιαισθητικά κενά μεταξύ των δοντιών. Μετά την περιοδοντική θεραπεία και αφού έχει ελεγθεί πλήρως η φλεγμονή, οι ασθενείς μπορούν να μετακινήσουν τα δόντια τους πίσω στην αρχική τους θέση με τη βοήθεια της Ορθοδοντικής. Έτσι, παρά τη μειωμένη οστική στήριξη τα δόντια επανέρχονται στη σωστή θέση και αποκαθίσταται η σωστή σύγκλειση των δοντιών, βελτιώνεται θεαματικά η αισθητική και διευκολύνεται η αποτελεσματική στοματική υγιεινή.

 

Περιστατικό 1

Πριν την ορθοδοντική θεραπεία

 

Μετά την περιοδοντική θεραπεία και μετά την ορθοδοντική

 

Περιστατικό 2

Περιοδοντική νόσος και συστεμικά νοσήματα
Έρευνες των τελευταίων χρόνων συνδέουν την περιοδοντική νόσο με προβλήματα γενικής υγείας, όπως ο σακχαρώδης διαβήτης, τα καρδιαγγειακά νοσήματα, οι επιπλοκές της κύησης. Οι καταστάσεις αυτές έχουν έναν κοινό παρονομαστή που είναι η φλεγμονή. Όσο αυξάνεται η φλεγμονή σε μία αθηροσκληρωτική βλάβη, τόσο αυξάνει και ο κίνδυνος για έμφραγμα του μυοκαρδίου ή εγκεφαλικό επεισόδιο. Αντίστοιχα, όσο αυξάνεται η φλεγμονή στον πλακούντα, τόσο μεγαλώνει και ο κίνδυνος για πρόωρο τοκετό, προεκλαμψία ή ελλιποβαρή νεογνά.

Σήμερα, πιστεύεται ότι η φλεγμονή στα ούλα μπορεί να επηρεάσει τις φλεγμονές στα αγγεία και τον πλακούντα με δύο κύρια τρόπους:

  1. Τα μικρόβια από την οδοντική πλάκα εισέρχονται στην αιματική κυκλοφορία, όταν τα ούλα αιμορραγούν, και φτάνουν στις αθηροσκληρωτικές βλάβες ή στο έμβρυο/πλακούντα όπου και επιδεινώνουν την προϋπάρχουσα φλεγμονή.
  2. Η φλεγμονή στα ούλα προκαλεί την ανάπτυξη συστεμικής φλεγμονής η οποία, με τη σειρά της, ενισχύει την προϋπάρχουσα φλεγμονή στις αθηροσκληρωτικές βλάβες ή στο έμβρυο/πλακούντα

Συνεπώς, η θεραπεία της Περιοδοντίτιδας δεν πρέπει να θεωρείται ότι προσβλέπει μόνο στη διατήρηση των δοντιών στο στόμα αλλά και στη διατήρηση της γενικότερης καλής υγείας του ασθενή.

Διαβήτης και περιοδοντική νόσος

Γενικά

Ο διαβήτης θεωρείται μία σοβαρή νόσος. Το σώμα δεν παράγει ή δεν χρησιμοποιεί κανονικά την ινσουλίνη. Η ινσουλίνη είναι μια ορμόνη που χρειάζεται ο οργανισμός για τη μετατροπή των σακχάρων σε ενέργεια, η οποία είναι απαραίτητη για την καθημερινή ζωή. Εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο πάσχουν από διαβήτη και εκατομμύρια, επίσης, δεν γνωρίζουν ότι είναι διαβητικοί. Εάν εσείς γνωρίζετε ότι πάσχετε από διαβήτη, θα ξέρετε, ασφαλώς, ότι είναι σημαντικό για τους διαβητικούς να παρακολουθούν την πορεία της ασθένειάς τους και να την ελέγχουν με δίαιτα, άσκηση ή και με φάρμακα.

Εντούτοις, μπορεί να αγνοείτε ότι η καλή στοματική υγεία όχι μόνο εμποδίζει τις φλεγμονές στο στόμα αλλά και επιδρά σημαντικά και στον έλεγχο του διαβήτη.

Διαβήτης και περιοδοντική νόσος. Μια αμφίδρομη σχέση

Η περιοδοντική νόσος (ουλίτιδα και περιοδοντίτιδα), είναι μια φλεγμονώδης νόσος στα ούλα και στο στηρικτικό οστό των δοντιών που οφείλεται στα μικρόβια της πλάκας. Όπως σε κάθε φλεγμονή στον οργανισμό, η σχέση της περιοδοντικής νόσου και του διαβήτη είναι αμφίδρομη.

Οι διαβητικοί ασθενείς έχουν μικρότερη επουλωτική ικανότητα και μειωμένη ικανότητα να αντιμετωπίζουν φλεγμονές. Έτσι, οι ασθενείς αυτοί έχουν τρεις ή τέσσερις φορές περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν φλεγμονή στους περιοδοντικούς ιστούς, σε σύγκριση με τους μη διαβητικούς ασθενείς. Η φλεγμονή αυτή είναι αρκετά έντονη παρόλο που η ποσότητα της μικροβιακής πλάκας μπορεί να είναι μικρή. Συνεπώς, στους διαβητικούς ασθενείς η καταστροφή των περιοδοντικών ιστών είναι, συνήθως, αρκετά προχωρημένη και οδηγεί συχνά στην απώλεια δοντιών. Επίσης, οι διαβητικοί ασθενείς μπορεί να εμφανίζουν περιοδικά πολλαπλά αποστήματα στα ούλα τα οποία καταστρέφουν περαιτέρω τους στηρικτικούς ιστούς των δοντιών.

Συγχρόνως, η περιοδοντική φλεγμονή, όπως και κάθε φλεγμονή στον οργανισμό, μπορεί να απορρυθμίσει το γλυκαιμικό έλεγχο, επιδεινώνοντας τη διαβητική κατάσταση του ασθενή. Ακόμα, οι απώλειες των δοντιών λόγω της περιοδοντίτιδας δυσκολεύουν το μάσημα και την πέψη των τροφών. Αυτό για τους διαβητικούς ασθενείς είναι καταστροφικό, διότι επηρεάζει αρνητικά την ικανότητα να διασφαλίζουν σωστή διατροφή και να ελέγχουν τα επίπεδα του σακχάρου στο αίμα τους.

Διαβήτης και περιοδοντική θεραπεία

Γενικά, οι ασθενείς με καλά ελεγχόμενο διαβήτη αντιμετωπίζονται όπως οι μη-διαβητικοί. Σε περιπτώσεις, όμως, που ο γλυκαιμικός έλεγχος δεν είναι ικανοποιητικός, η περιοδοντική θεραπεία πρέπει να αναβάλλεται μέχρι τα επίπεδα του σακχάρου στο αίμα να κυμαίνονται σε φυσιολογικά ή αποδεκτά επίπεδα. Αυτό είναι απαραίτητο, διότι αφενός μειώνεται ο κίνδυνος εμφάνισης υπογλυκαιμικού επεισοδίου κατά τη διάρκεια της θεραπείας και αφετέρου αυξάνεται η πιθανότητα να είναι καλύτερη η επούλωση των περιοδοντικών ιστών μετά τη θεραπεία και συνεπώς η περιοδοντική θεραπεία να είναι πιο αποτελεσματική.

 

Γνωρίζοντας, επίσης, τη φαρμακευτική αγωγή και τη δίαιτα του ασθενή, ο οδοντίατρος μπορεί να προσδιορίσει την ιδανική ώρα για την περιοδοντική εργασία. Στόχος είναι να αποφεύγονται οι ώρες της μέγιστης δράσης της ινσουλίνης που αυξάνουν τον κίνδυνο εμφάνισης υπογλυκαιμικού επεισοδίου. Συνεπώς, είναι απαραίτητο, ο διαβητικός ασθενής να αναφέρει στον Περιοδοντολόγο την πλήρη κατάσταση ελέγχου του σακχάρου στο αίμα, για να είναι ασφαλής και αποτελεσματική η περιοδοντική θεραπεία.

Τέλος, ο διαβητικός ασθενής πρέπει να γνωρίζει ότι μελέτες έχουν δείξει ότι ακόμη και η εξάλειψη της φλεγμονής από τους περιοδοντικούς ιστούς βελτιώνει τη γλυκαιμική ρύθμιση και, συνεπως, μπορεί να επωφεληθεί πολλαπλά από την περιοδοντική θεραπεία.

Κάπνισμα και περιοδοντική νόσος

Γενικά

Πολλοί καπνιστές εμφανίζουν μικρή ή καθόλου αιμορραγία στα ούλα, με αποτέλεσμα να θεωρούν ότι δεν έχουν περιοδοντικό πρόβλημα. Στην πραγματικότητα, όμως, αν καπνίζετε ή μασάτε καπνό, έχετε επτά φορές μεγαλύτερη πιθανότητα να προσβληθείτε από περιοδοντίτιδα. Επιπρόσθετα, αν έχετε περιοδοντίτιδα, αυτή συνήθως είναι πιο προχωρημένης βαρύτητας από αυτή που εκδηλώνεται σε μη καπνιστές.

Έτσι, οι καπνιστές εμφανίζουν περισσότερη πέτρα στα δόντια τους, βαθύτερους θυλάκους μεταξύ δοντιών και ούλων και μεγαλύτερη απώλεια στηρικτικού οστού γύρω από τα δόντια τους, σε σχέση με τους μη καπνιστές. Είναι, μάλιστα, χαρακτηριστικό ότι έρευνες έχουν δείξει ότι οι καπνιστές χάνουν περισσότερα δόντια από τους μη καπνιστές λόγω περιοδοντίτιδας.

Πώς το κάπνισμα επηρεάζει την περιοδοντίτιδα

Τα προβλήματα που προκαλούνται στους περιοδοντικούς ιστούς από το κάπνισμα οφείλονται στα χημικά που περιέχει ο καπνός, όπως η νικοτίνη και η πίσσα. Συγκεκριμένα, η νικοτίνη συρρικνώνει τα αγγεία, με αποτέλεσμα τα ούλα να μην αιματώνονται καλά. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να μειώνεται ο αριθμός των αμυντικών κυττάρων που προσέρχονται με την αιματική κυκλοφορία στην περιοχή των ούλων και, συνεπώς, να περιορίζεται η δυνατότητα του οργανισμού να καταπολεμήσει τα μικρόβια της πλάκας. Για το λόγο αυτό, οι καπνιστές εμφανίζουν λιγότερη αιμορραγία στα ούλα και νομίζουν ότι δεν έχουν περιοδοντίτιδα, ενώ στην πραγματικότητα βρίσκονται σε μεγαλύτερο κίνδυνο.

Επίσης, η νικοτίνη επιδρά αρνητικά στα αμυντικά κύτταρα και μειώνει την ικανότητά τους να αναγνωρίζουν, να προσεγγίζουν και να καταστρέφουν τα μικρόβια της πλάκας. Έτσι, τα μικρόβια βρίσκουν πρόσφορο έδαφος, για να προκαλέσουν μεγαλύτερη καταστροφή στους περιοδοντικούς ιστούς.

 

Κάπνισμα και περιοδοντική θεραπεία

Το κάπνισμα επιδρά αρνητικά στην επούλωση των ιστών. Έτσι, το αποτέλεσμα της περιοδοντικής θεραπείας, είτε αυτή είναι συντηρητική είτε χειρουργική, δεν είναι πάντα προβλέψιμο και υστερεί έναντι  της θεραπείας σε μη καπνιστές.

Κάπνισμα και στοματική υγεία

Η έρευνα έχει δείξει ότι στους καπνιστές, πέρα από την περιοδοντίτιδα, εμφανίζονται, συχνότερα, και άλλα προβλήματα όπως:

  • καρκίνος του στόματος
  • τερηδόνα
  • άσχημη αναπνοή
  • αποχρωματισμός των δοντιών
  • κηλίδες στα δόντια
  • απώλεια δοντιών
  • μείωση/απώλεια γεύσης και όσφρησης
  • βήχας
Μαύρες χρωστικές από το κάπνισμα

Γιατί έχει νόημα να κόψω το κάπνισμα

Το κάπνισμα αναγνωρίζεται ότι είναι εθισμός. Εντούτοις, κάθε χρόνο εκατομμύρια άνθρωποι αποφασίζουν να το κόψουν. Τα πλεονεκτήματα είναι πολλά, όπως μειωμένες πιθανότητες ανάπτυξης καρκίνου και ασθενειών των πνευμόνων καθώς και λιγότερα έξοδα για ιατρική φροντίδα.

Όταν κόψετε το κάπνισμα, έχετε, επίσης, λιγότερες πιθανότητες να αποκτήσουν τα δόντια σας τερηδόνα και να προσβληθείτε από περιοδοντική νόσο. Τα υγιή ούλα είναι απαραίτητα, για να διατηρήσετε τα δόντια σας σε όλη τη ζωή. Και μη ξεχνάτε ότι η στοματική υγεία επηρεάζει και τη γενική υγεία.

Αν επιθυμείτε να κόψετε το κάπνισμα, στο Dental Group μπορούμε να σας κατευθύνουμε σε ειδικά προγράμματα διακοπής του καπνίσματος.

Εγκυμοσύνη και περιοδοντική νόσος

Γενικά

Όταν είστε έγκυος, ασφαλώς γνωρίζετε πόσο σπουδαίο είναι να παίρνετε ειδικές φροντίδες για το σώμα σας. Οφείλετε, όμως, να γνωρίζετε ακόμη ότι η εγκυμοσύνη είναι μία περίοδος κατά την οποία πρέπει να φροντίζετε ιδιαίτερα τα δόντια και τα ούλα σας. Οι ορμονικές αλλαγές στο σώμα μπορεί να κάνουν πιο ευαίσθητα τα ούλα στην επιβλαβή οδοντική πλάκα που σχηματίζεται πάνω στα δόντια και έτσι μπορεί να αυξήσουν την πιθανότητα να εμφανίσετε ουλίτιδα. Επιπλέον, αν ήδη έχετε κάποια σημάδια ουλίτιδας, αυτή μπορεί να χειροτερεύσει κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.

 

Γι’ αυτό, όταν είστε έγκυος, πρέπει να φροντίζετε να έχετε καλή στοματική υγιεινή, δηλαδή να βουρτσίζετε καλά τα δόντια σας τουλάχιστον δύο φορές την ημέρα και να κάνετε χρήση του οδοντιατρικού νήματος τουλάχιστον μία φορά την ημέρα. Συνδυάζοντας αυτήν τη ρουτίνα με μια υγιεινή και ισορροπημένη διατροφή και συχνές επισκέψεις στον Οδοντίατρό σας για έλεγχο, όχι μόνο θα προστατεύσετε τα δόντια σας, αλλά θα συμβάλετε και στη φυσιολογική ανάπτυξη του μωρού σας.

Ποια τα σημάδια της ουλίτιδας κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης

Περίπου 70% των γυναικών έχουν κάποια μορφή ουλίτιδας κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Υπάρχουν κάποια προειδοποιητικά σημάδια για την παρουσία ουλίτιδας, τα οποία δεν πρέπει να αγνοήσετε:

  • τα ούλα είναι ευαίσθητα, πρησμένα ή κόκκινα
  • τα ούλα ματώνουν με το βούρτσισμα ή με το οδοντικό νήμα
  • άσχημη αναπνοή

Αν παρατηρήσετε κάποια από τα σημάδια αυτά, πρέπει να επισκεφθείτε τον οδοντίατρο για στοματικό έλεγχο και επαγγελματικό καθαρισμό.

Επιπλέον, σε οσισμένες περιπτώσεις η έγκυος γυναίκα μπορεί να εμφανίζει κάποια διόγκωση σε μια μικρή περιοχή των ούλων που ονομάζεται επουλίδα κύησης. Η επουλίδα αυτή, συνήθως, υποχωρεί μετά την εγκυμοσύνη. Αν, όμως, δεν υποχωρήσει ή αν δημιουργεί πρόβλημα στη μάσηση ή την αισθητική κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, μπορεί να αφαιρεθεί με μια μικρή και ανώδυνη ουλεκτομή.

Επουλίδα κύησης

Συσχέτιση περιοδοντίτιδας με επιπλοκές της κύησης

Από τη δεκαετία του 1990 έχει πραγματοποιηθεί μεγάλος αριθμός μελετών, προκειμένου να διερευνυθεί η πιθανή συσχέτιση μεταξύ περιοδοντικής νόσου και επιπλοκών της κύησης (πρόωρα και ελλιποβαρή νεογνά, προεκλαμψία, αποβολές, σακχαρώδης διαβήτης κύησης). Από τις μελέτες αυτές η επιστημονική κοινότητα έχει οδηγηθεί στο συμπέρασμα ότι η ουλίτιδα και η περιοδοντίτιδα αυξάνουν τον κίνδυνο εμφάνισης προεκλαμψίας κατά την κύηση. Παρόλα αυτά η θεραπεία της ουλίτιδας και της περιοδοντίτιδας κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης δεν φαίνεται να προλαμβάνει την εμφάνιση των επιπλοκών της κύησης. Είναι πιθανό, οι βιολογικές διαδικασίες που συντελούν στην εμφανιση των επιπλοκών της κύησης να έχουν τροχοδρομηθεί πριν την ολοκλήρωση της περιοδοντικής θεραπείας.

Καρδιαγγειακά νοσήματα και περιοδοντική νόσος

Καρδιαγγειακά νοσήματα και περιοδοντική θεραπεία

Πολλοί ασθενείς εμφανίζουν διάφορα καρδιαγγειακά νοσήματα, όπως στηθάγχη, έμφραγμα, εγκεφαλικό, υπέρταση, καρδιακή ανεπάρκεια, καρδιακές αρρυθμίες κ.α. Ο οδοντίατρος πρέπει να ενημερώνεται λεπτομερώς από τον ασθενή για όλα αυτά τα νοσήματα, ώστε να μπορέσει να προφυλάξει τον ασθενή από δυσάρεστες επιπλοκές. Έτσι, για παράδειγμα, δεν πρέπει να αντιμετωπίζονται οδοντιατρικά ασθενείς με:

  • ασταθή στηθάγχη
  • πρόσφατο έμφραγμα, όταν δηλαδή έχουν περάσει λιγότεροι από έξι μήνες
  • πρόσφατο εγκεφαλικό επεισόδιο, όταν δηλαδή έχουν περάσει λιγότεροι από έξι μήνες
  • αγγειακά μοσχεύματα, όταν δηλαδή έχει περάσει λιγότερος από ένας μήνας
  • μη ελεγχόμενη υπέρταση ( > 210/120 mmHg)

Επίσης, ασθενείς που παίρνουν αντιπηκτική αγωγή, ίσως, χρειαστεί να τροποποιήσουν την αγωγή αυτή κατά την περιοδοντική θεραπεία ή τις εξαγωγές.

Ακόμα, κάποια φάρμακα που λαμβάνονται για την υπέρταση ενδέχεται να προκαλέσουν διόγκωση στα ούλα των ασθενών, δημιουργώντας αισθητικό πρόβλημα και δυσκολία στη στοματική υγιεινή.

Διόγκωση ούλων από αντιυπερτασικά φάρμακα

Τέλος, σε περιπτώσεις κινδύνου ενδοκαρδίτιδας, ο ασθενής μπορεί να χρειαστεί να λάβει αντιβίωση πριν από το οδοντιατρικό ραντεβού.

Σε κάθε περίπτωση, ο οδοντίατρος, σε συνεννόηση με τον καρδιολόγο του ασθενή, μπορεί να τροποποιήσει τη θεραπεία και τα φάρμακα που λαμβάνει ο ασθενής, για να πραγματοποιηθούν οι οδοντιατρικές εργασίες με τον πιο ασφαλή τρόπο.

Συσχέτιση περιοδοντίτιδας με καρδιαγγειακά νοσήματα

Από τη δεκαετία του 1990 έχει πραγματοποιηθεί μεγάλος αριθμός μελετών προκειμένου να διερευνυθεί η πιθανή συσχέτιση μεταξύ περιοδοντικής νόσου και καρδιαγγειακών νοσημάτων (έμφραγμα και εγκεφαλικό επεισόδιο). Από τις μελέτες αυτές η επιστημονική κοινότητα έχει οδηγηθεί στο συμπέρασμα ότι η ουλίτιδα και η περιοδοντίτιδα αυξάνουν τον κίνδυνο εμφάνισης εμφράγματος και εγκεφαλικού επεισοδίου με πιο έντονη τη συσχέτιση με το εγκεφαλικό επεισόδιο.

Περιοδοντικά μικρόβια έχουν ανιχνεφθεί στις αθηροσκληρωτικές βλάβες, ενώ σε περιοδοντικούς ασθενεις οι αθηρωματικές πλάκες είναι πιο ασταθείς. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα οι πλάκες αυτές να είναι πιο επιρρεπείς στη δημιουργία έμφρακτων και κατ’επέκταση ισχαιμικού επεισοδίου.

Ρωτήστε τους ειδικούς
Απευθυνθείτε σήμερα σε έναν ειδικό για τη φροντίδα του χαμόγελου σας.