Το υλικό των εμφυτευμάτων είναι απολύτως βιοσυμβατό με τους ιστούς του σώματος. Είναι παρόμοιο με αυτό των εμφυτευμάτων που χρησιμοποιούν οι ορθοπεδικοί στα ορθοπεδικά χειρουργεία. Έτσι, αποτελεί ένα ασφαλές και ισχυρό υλικό υψηλής ποιότητας και καθαρότητας το οποίο είναι φτιαγμένο, για να παραμείνει στο στόμα για μια ζωή. Λόγω του υλικού τους και της κατασκευής τους, τα οδοντικά εμφυτεύματα έχουν πάρα πολύ μεγάλα ποσοστά επιτυχίας (πάνω από 95%). Αυτό, βέβαια, εξαρτάται και από το σωστό σχεδιασμό της θεραπείας, την ποιότητα των εμφυτευμάτων, την εμπειρία του γιατρού και τη συνεργασία του ασθενούς.
Η άριστη στοματική υγιεινή και η τακτική παρακολούθηση από τον οδοντίατρο εξασφαλίζουν τη διατήρηση των εμφυτευμάτων για μια ζωή.
Απαραίτητη προϋπόθεση για την τοποθέτηση εμφυτευμάτων είναι να υπάρχει αρκετό οστό στη γνάθο, για να στηρίξει τα εμφυτεύματα. Εάν δεν υπάρχει, έχουμε τη δυνατότητα, σε πολλές περιπτώσεις, να αυξήσουμε τις διαστάσεις του οστού με τη χρήση οστικών μοσχευμάτων και να κάνουμε εφικτή τη θεραπεία με εμφυτεύματα. Έτσι, στο Dental Group γίνονται επεμβάσεις για την αύξηση του πάχους και του ύψους του οστού της γνάθου καθώς και επεμβάσεις ανύψωσης του ιγμορείου.
Σε κάθε περίπτωση πάντως, ο υποψήφιος για εμφυτεύματα θα πρέπει να έχει καλή γενική και στοματική υγεία. Η πλημμελής στοματική υγιεινή, το κάπνισμα καθώς και σοβαρά προβλήματα υγείας, όπως ο αρρύθμιστος σακχαρώδης διαβήτης, μπορούν να μειώσουν τα υψηλά ποσοστά επιτυχίας των εμφυτευμάτων.
- να αντικαταστήσουν με στεφάνη (θήκη) ένα δόντι που λείπει, προκειμένου να μην τροχιστούν τα διπλανά δόντια.
- να αντικαταστήσουν με μόνιμες ακίνητες γέφυρες δόντια που λείπουν, προκειμένου να αποφύγει ο ασθενής να χρησιμοποιήσει μια κινητή οδοντοστοιχία (μασελάκι) ή να τροχίσει γειτονικά δόντια.
- να συγκρατήσουν μόνιμα μία ειδική οδοντοστοιχία (μασέλα) χωρίς αυτή να μπαίνει και να βγαίνει από το στόμα. Η συγκράτηση της οδοντοστοιχίας γίνεται εξ ολοκλήρου από τα εμφυτεύματα και η οδοντοστοιχία δεν ακουμπά στα ούλα. Λόγω της στήριξής της από τα εμφυτεύματα η οδοντοστοιχία αυτή δεν έχει πλαϊνά πτερύγια ούτε επεκτείνεται να καλύψει τον ουρανίσκο.
- να υποστηρίξουν καλύτερα μία οδοντοστοιχία (μασέλα), όταν λείπουν όλα τα δόντια. Η οδοντοστοιχία ακουμπάει στα ούλα, συγκρατείται, όμως, από μία μεταλλική μπάρα που συνδέει τα εμφυτεύματα ή από ειδικά εξαρτήματα των εμφυτευμάτων.
Η απάντηση στα δόντια που λείπουν
Τα οδοντικά εμφυτεύματα προσφέρουν μια λειτουργική και μακράς διάρκειας εναλλακτική στις γέφυρες και τις απλές οδοντοστοιχίες. Πολλές φορές, μάλιστα, τα οδοντικά εμφυτεύματα αποτελούν την καλύτερη λύση, για να αποκαταστήσουν τα δόντια που λείπουν. Το λειτουργικό και αισθητικό αποτέλεσμα των εμφυτευμάτων είναι εφάμιλλο των φυσικών δοντιών. Τα πλεονεκτήματά τους, τόσο τα λειτουργικά όσο και τα αισθητικά, είναι πάρα πολλά:
- Διατήρηση διπλανών δοντιών
Με τα εμφυτεύματα δεν χρειάζεται να τροχιστούν και να επιβαρυνθούν τα διπλανά δόντια, όπως συμβαίνει με την παραδοσιακή γέφυρα. Έτσι, δεν αποδυναμώνονται τα διπλανά δόντια και μειώνεται ο κίνδυνος τερηδονισμού τους.
- Αποφυγή κινητής οδοντοστοιχίας (μασέλα)
Με τη βοήθεια των εμφυτευμάτων μπορούν να κατασκευαστούν ακίνητες γέφυρες και έτσι να αποφύγει ο ασθενείς την κινητή οδοντοστοιχία.
- Εξαιρετική αισθητική
Οι αποκαταστάσεις με εμφυτεύματα μπορούν να έχουν άριστο αισθητικό αποτέλεσμα και να μη ξεχωρίζουν από τα φυσικά δόντια. Ακόμη, τα εμφυτεύματα εμποδίζουν την απώλεια οστού, με αποτέλεσμα να μην αλλοιώνονται τα χαρακτηριστικά του προσώπου.
- Ενίσχυση της αυτοπεποίθησης
Τα εμφυτεύματα προσφέρουν στα τεχνητά δόντια την απαραίτητη στήριξη και σταθερότητα στη μάσηση και άνεση την ομιλία. Επιπλέον, η τέλεια αισθητική εικόνα που έχει η ακίνητη αποκατάσταση ενισχύει την αυτοπεποίθηση και απελευθερώνει τον ασθενή από την ανασφάλεια μιας οδοντοστοιχίας (μασέλας).
- Αξιοπιστία
Σύμφωνα με μακροχρόνιες επιστημονικές μελέτες και κλινική έρευνα, το ποσοστό επιτυχίας των εμφυτευμάτων είναι πολύ υψηλό, περισσότερο από 95%. Θεωρούνται από την οδοντιατρική κοινότητα ως μία αξιόπιστη επιλογή για την αντικατάσταση ενός ή περισσότερων δοντιών. Αν εφαρμόζεται καλή στοματική υγιεινή και δεν παραλείπεται ο επανέλεγχος στον οδοντίατρο, τα εμφυτεύματα μπορούν να διαρκέσουν για μια ζωή.
- Εύκολη στοματική υγιεινή
Η στοματική υγιεινή γύρω από ένα εμφύτευμα είναι, συνήθως, πιο εύκολη σε σχέση με την στοματική υγειηνή κάτω από μία γέφυρα.
- Μικρότερο κόστος μακροπρόθεσμα.
Αν και το αρχικό κόστος είναι μεγαλύτερο από μία μικρή γέφυρα, μακροπρόθεσμα μπορεί η διαφορά αυτή να αντιστραφεί. Ασθενείς που είναι επιρρεπείς σε τερηδόνες μπορεί να χρειαστεί να αντικαταστήσουν μία γέφυρα στο μέλλον ή μπορεί να οδηγηθούν και σε συμπληρωματικές και δαπανηρές εργασίες, όπως ενδοδοντικές θεραπείες (απονευρώσεις).
Παράλληλα με τη στοματική υγιεινή, ο ασθενής θα πρέπει να είναι συνεπής και με τους περιοδικούς επανελέγχους, που σκοπό έχουν την επιπρόσθετη επαγγελματική παρακολούθηση και τον καθαρισμό των εμφυτευμάτων.
Ρυθμός άθροισης των διφωσφονικών στο οστό μετά από μακροχρόνια χορήγησή τους ενδοφλέβια ή από το στόμα (τροποποιημένη εικόνα από Marx 2007)
Μία παρενέργεια των διφωσφονικών είναι η οστεονέκρωση της γνάθου. Σ’ αυτήν την περίπτωση, όταν το οστό της γνάθου εκτεθεί στο στοματικό περιβάλλον, όπως μετά από μία εξαγωγή, ένα περιοδοντικό χειρουργείο ή από την τοποθέτηση ενός εμφυτεύματος, νεκρώνεται με αποτέλεσμα να μην επουλώνεται η πληγή. Συνήθως, με την κατάλληλη θεραπευτική αγωγή το πρόβλημα αντιμετωπίζεται. Υπάρχουν, όμως, και περιπτώσεις όπου η νέκρωση επεκτείνεται και η αντιμετώπισή της γίνεται αρκετά περίπλοκη.
Παρόλο που η οστεονέκρωση είναι μία αρκετά δυσάρεστη παρενέργεια των διφωσφονικών, η συχνότητα εμφάνισής της είναι πάρα πολύ μικρή και σχετίζεται με την ποσότητα του φαρμάκου που έχει δεσμευτεί στα οστά. Έτσι, θεωρείται ότι η επικινδυνότητα μειώνεται δραματικά σε ασθενείς που παίρνουν διφωσφονικά από το στόμα για λιγότερο από 5 χρόνια ή ενδοφλεβίως για λιγότερο από 3 χρόνια. Στους ασθενείς αυτούς η τοποθέτηση εμφυτευμάτων ή οι εξαγωγές δεν αποτελούν αντένδειξη, παραταύτα κάποιες προφυλακτικές ενέργειες συνιστώνται, προκειμένου να μειώσουν ακόμη περισσότερο την πιθανότητα εμφάνισης οστεονέκρωσης.
Συνεπώς, είναι σημαντικό ο ασθενής, όταν συμπληρώνει το ιατρικό ιστορικό, να αναφέρει στον Περιοδοντολόγο ότι λαμβάνει ή λάμβανε διφωσφονικά, ώστε να γίνεται πληρέστερη η ενημέρωσή του για τους κινδύνους που διατρέχει και για τις προφυλάξεις που πρέπει να λαμβάνει.
Η διαδικασία τοποθέτησης ενός εμφυτεύματος
Στο δρόμο προς ένα ελκυστικό χαμόγελο
Πριν από την τοποθέτηση ενός εμφυτεύματος, λαμβάνεται το ιατρικό και οδοντιατρικό ιστορικό του ασθενούς και κατάλληλες ακτινογραφίες οι οποίες είναι απαραίτητες, για να αξιολογηθεί εάν υπάρχει αρκετό οστό για την τοποθέτηση του εμφυτεύματος. Μετά τη διαγνωστική φάση και εφόσον πληρούνται όλες οι προϋποθέσεις, ακολουθεί η χειρουργική επέμβαση για την τοποθέτηση του εμφυτεύματος.
Αρχικά, γίνεται τοπική αναισθησία, ώστε ο ασθενής να μην έχει την παραμικρή ενόχληση κατά την τοποθέτηση του εμφυτεύματος.
Στη συνέχεια, γίνεται μία μικρή τομή στο ούλο, για να αποκαλυφθεί το οστό της γνάθου. Έτσι, ο οδοντίατρος αποκτά πρόσβαση, για να ανοίξει ένα μικρό φρεάτιο στη γνάθο και να βιδώσει το εμφύτευμα. Το μέγεθος του φρεατίου εξαρτάται από το είδος του εμφυτεύματος που θα τοποθετήσει. Επίσης, ανάλογα με τον τύπο του εμφυτεύματος, το εμφύτευμα μπορεί να σκεπαστεί πλήρως από τα ούλα ή μπορεί πάνω στο εμφύτευμα να βιδωθεί ένα προστατευτικό καπάκι, το οποίο θα εξέχει ελάχιστα πάνω από τα ούλα, όταν αυτά συμπλησιάσουν με λεπτά ράμματα.
Η διάρκεια της επέμβασης, ανάλογα με την περίπτωση, υπολογίζεται σε μία ώρα περίπου και είναι ανώδυνη. Οποιαδήποτε ενόχληση μετά την επέμβαση, αντιμετωπίζεται με ήπια παυσίπονα, ενώ συνιστάται και η χορήγηση αντιβιοτικών. Μετά την επέμβαση, ο οδοντίατρος δίνει στον ασθενή τις απαραίτητες οδηγίες για σωστή διατροφή και σωστή στοματική υγιεινή.
Έπειτα από μία εβδομάδα, ο ασθενής επανέρχεται, για να αφαιρεθούν τα ράμματα. Αυτό γίνεται χωρίς αναισθησία.
Εντός 2 μηνών, συνήθως, τα εμφυτεύματα έχουν ενσωματωθεί στο οστό της γνάθου και τελειώνει η φάση της επούλωσης-ενσωμάτωσης και μπορεί να ξεκινήσει η διαδικασία κατασκευής της προσθετικής αποκατάστασης (θήκη, γέφυρα κ.λ.π.).
Άμεση τοποθέτηση εμφυτεύματος μετά την εξαγωγή
Η τοποθέτηση ενός εμφυτεύματος αμέσως μετά την εξαγωγή είναι δυνατή. Συνήθως, όμως, αποφεύγεται, διότι το φρεάτιο που απομένει στη γνάθο μετά την εξαγωγή του δοντιού είναι μεγαλύτερο από τις διαστάσεις του εμφυτεύματος, οπότε το εμφύτευμα δεν έχει την αρχική σταθερότητα που χρειάζεται, για να ενσωματωθεί στη συνέχεια στο οστό της γνάθου.
Τοποθέτηση του εμφυτεύματος και προσθετικής αποκατάστασης την ίδια μέρα
Η τοποθέτηση του εμφυτεύματος και της προσθετικής αποκατάστασης μαζί την ίδια μέρα είναι δυνατή. Χρησιμοποιείται τα τελευταία, κυρίως, χρόνια για να συντομευτεί ο χρόνος θεραπείας και απαιτείται ειδικό πρωτόκολλο τοποθέτησης.
Συνήθως, όμως, αποφεύγεται η άμεση φόρτιση, διότι αυξάνεται ο κίνδυνος να μην ενσωματωθεί το εμφύτευμα στη γνάθο, λόγω των δυνάμεων που ασκούνται σ’ αυτό κατά τη διάρκεια της επούλωσης.
Για να αποφευχθεί η δυσάρεστη αυτή κατάσταση κατασκευάζεται μια προσωρινή αποκατάσταση, η οποία δεν επιβαρύνει τα εμφυτεύματα και λύνει το λειτουργικό και αισθητικό πρόβλημα που δημιουργεί η έλλειψη των δοντιών. Μετά την ενσωμάτωση των εμφυτευμάτων γίνεται η κατασκευή της τελική αποκατάστασης.
Τοποθέτηση εμφυτευμάτων, όταν δεν υπάρχει αρκετό οστό (οστικά μοσχεύματα)
Πολλές φορές, το οστό της γνάθου έχει απορροφηθεί στην περιοχή που έχει χαθεί ένα δόντι, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει αρκετό οστό, για να τοποθετηθεί και να στηριχτεί ένα εμφύτευμα. Το πρόβλημα αυτό μπορεί να διορθωθεί με τη χρήση οστικών μοσχευμάτων.
Τα μοσχεύματα αυτά μπορεί να είναι αγοραστά από το εμπόριο ή να προέρχονται από άλλα σημεία της γνάθου του ίδιου ασθενή. Με τα οστικά μοσχεύματα μπορούμε να διατηρήσουμε ή και να αυξήσουμε τις διαστάσεις της γνάθου τόσο σε ύψος όσο και σε πάχος.
Άλλο συνηθισμένο πρόβλημα είναι η παρουσία του ιγμορείου στην άνω γνάθο που έχει κατέβει πολύ χαμηλά και δεν επιτρέπει την τοποθέτηση εμφυτευμάτων στις πίσω περιοχές της γνάθου. Στην περίπτωση αυτή, το πρόβλημα αντιμετωπίζεται με την ανύψωση του ιγμορείου και την τοποθέτηση οστικού μοσχεύματος είτε συγχρόνως με την τοποθέτηση του εμφυτεύματος, είτε ως μία ανεξάρτητη επέμβαση που προηγείται του εμφυτεύματος.
Πάντως, πρέπει να σημειωθεί ότι η επιτυχία των οστικών μοσχευμάτων εξαρτάται, σε μεγάλο βαθμό, από την ανατομία του οστικού ελλείμματος καθώς και από τη γενική υγεία και τη συνεργασία του ασθενή. Έτσι, η απόφαση για τη χρήση οστικών μοσχευμάτων γίνεται, κατά περίπτωση, για κάθε ασθενή ξεχωριστά.
Διατήρηση μετεξακτικού φατνίου
Μετά την εξαγωγή ενός δοντιού, φυσιολογικά, το οστό της γνάθου στην περιοχή αυτή απορροφάται, με αποτέλεσμα η γνάθος στο σημείο αυτό να γίνεται πιο λεπτή. Η συρρίκνωση αυτή μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα στην τοποθέτηση εμφυτευμάτων ή ακόμα και στην αισθητική του προσώπου και τη λειτουργικότητα μιας γέφυρας ή οδοντοστοιχίας.
Για να αποφύγουμε τις δυσάρεστες αυτές καταστάσεις, μετά την, κατά το δυνατόν, ατραυματική εξαγωγή του δοντιού, γίνεται πλήρωση του κενού οστικού φρεατίου (φατνίο), που δημιουργήθηκε από την εξαγωγή, με κάποιο οστικό μόσχευμα. Το μόσχευμα αυτό θα διατηρήσει τις διαστάσεις του φατνίου και θα βοηθήσει στη δημιουργία νέου οστού.
Ανάπλαση οστού σε εκτεταμένα ελλείμματα της γνάθου για τοποθέτηση εμφυτευμάτων
Η απώλεια δοντιών μπορεί να οδηγήσει σε εκτεταμένη απώλεια του οστού της γνάθου δημιουργώντας μεγάλα οστικά ελλείμματα. Η συρρίκνωση αυτή μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα στην τοποθέτηση εμφυτευμάτων ή ακόμα και στην αισθητική του προσώπου και τη λειτουργικότητα μιας γέφυρας ή οδοντοστοιχίας.
Για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα αυτό πρέπει να γίνει ανάπλαση της περιοχής με οστικά μοσχεύματα. Η οστική ανάπλαση μπορεί να πραγματοποιηθεί είτε σε μικρές βλάβες είτε σε πιο εκτεταμένες.
Ανύψωση εδάφους ιγμορείου άντρου
Στο πίσω μέρος της άνω γνάθου βρίσκεται το ιγμόρειο, το οποίο είναι μια αεροφόρος κοιλότητα μέσα στη γνάθο, σαν ένα μπαλόνι.
Αν η απόσταση από την άκρη του οστού μέχρι το ιγμόρειο είναι αρκετή, τότε μπορεί στην περιοχή αυτή να τοποθετηθεί ένα εμφύτευμα.
Μερικές φορές, όμως, μετά την εξαγωγή ενός οπίσθιου δοντιού, το ιγμόρειο, λόγω της απουσίας της ρίζας του δοντιού, αρχίζει και «κατεβαίνει» προς τα κάτω, με αποτέλεσμα να καταλαμβάνει το χώρο της γνάθου όπου υπήρχε η ρίζα. Έτσι, η τοποθέτηση ενός εμφυτεύματος στην περιοχή αυτή μπορεί να είναι αδύνατη, διότι δεν θέλουμε το εμφύτευμα να εισχωρήσει εντός του ιγμορείου.
Για να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα αυτό, καταφεύγουμε σε μια επέμβαση που λέγεται ανύψωση του ιγμορείου. Κατά τη διάρκεια της επέμβασης αυτής, ο Περιοδοντολόγος, αφού αποκτήσει πρόσβαση στο ιγμόρειο, το μετατοπίζει προς τα πάνω και γεμίζει τον κενό χώρο με οστικό μόσχευμα. Έτσι, δημιουργείται και πάλι νέο οστό στην περιοχή και μπορεί να τοποθετηθεί το εμφύτευμα. Η ανύψωση του ιγμορείου γίνεται με τοπική αναισθησία. Η μικρή ενόχληση που υπάρχει μετεγχειρητικά αντιμετωπίζεται με ήπια παυσίπονα.
Τι είναι η περιεμφυτευματίτιδα
Για να διατηρούνται οι ιστοί γύρω από τα εμφυτεύματα υγιείς, επιβάλλεται ο ασθενής να εφαρμόζει αποτελεσματική στοματική υγιεινή, όπως ακριβώς και στα φυσικά του δόντια (βούρτσισμα, νήμα, μεσοδόντια βουρτσάκια). Διαφορετικά, μικρόβια της οδοντικής πλάκας μπορούν να συγκεντρωθούν στην παρυφή του ούλου γύρω από το εμφύτευμα και να προκαλέσουν φλεγμονή. Η φλεγμονή αυτή μπορεί να καταστρέψει όχι μόνο τα ούλα που περιβάλλουν το εμφύτευμα αλλά και το οστό της γνάθου που το συγκρατεί στη θέση του. Η δυσάρεστη αυτή κατάσταση λέγεται περιεμφυτευματίτιδα και αντιστοιχεί με την ουλίτιδα και την περιοδοντίτιδα που εκδηλώνονται γύρω από τα δόντια. Αν η περιεμφυτευματίτιδα αφεθεί χωρίς θεραπεία και εξελιχθεί, μπορεί να καταστρέψει ένα μεγάλο μέρος του στηρικτικού οστού, με αποτέλεσμα ακόμη και την απώλεια του εμφυτεύματος.
Η θεραπεία της περιεμφυτευματίτιδας συνίσταται στην απομάκρυνση των μικροβίων γύρω από το εμφύτευμα. Ανάλογα με την περίπτωση, μπορεί να γίνει συντηρητικά με αποτρύγωση (βαθύς καθαρισμός) ή χειρουργικά. Σε αντίθεση με τα δόντια που η ρίζα τους είναι λεία, τα εμφυτεύματα έχουν μια αδρή επιφάνεια με σπείρες που καθιστά την απομάκρυνση των μικροβίων προβληματική. Για το λόγο αυτό το αποτέλεσμα της θεραπείας δεν είναι, πάντα, προβλέψιμο
Συνεπώς, η πρόληψη με τη σωστή στοματική υγιεινή και τους συχνούς επανελέγχους από τον οδοντίατρο είναι ο καλύτερος τρόπος για τη διατήρηση των εμφυτευμάτων σε βάθος χρόνου.
Πόσο κρατάνε τα εμφυτεύματα;
Τα εμφυτεύματα είναι κατασκευασμένα, για να διατηρούνται για μια ζωή. Απαραίτητη, όμως, προϋπόθεση είναι οι ασθενείς με εμφυτεύματα να έχουν καλή γενική και στοματική υγεία, να είναι συνεπείς στην καθημερινή στοματική υγιεινή και να συμμορφώνονται με τους περιοδικούς επανελέγχους από τον Περιοδοντολόγο.
Υπάρχει περίπτωση απόρριψης του εμφυτεύματος;
Τα οδοντικά εμφυτεύματα είναι κατασκευασμένα από ένα υλικό, το τιτάνιο, το οποίο είναι, απολύτως, βιοσυμβατό με τους ιστούς του σώματος. Έτσι, τα εμφυτεύματα ενσωματώνονται στο οστό της γνάθου και γίνονται ουσιαστικά μέρος του σώματος. Στη βιβλιογραφία αναφέρεται ότι τα εμφυτεύματα έχουν ένα πολύ υψηλό ποσοστό επιτυχίας που φτάνει το 95-97%.
Αν και ο οργανισμός δεν απορρίπτει ένα οδοντικό εμφύτευμα, αυτό δεν σημαίνει ότι ένα εμφύτευμα δεν μπορεί να αποτύχει. Η αποτυχία, όμως, οφείλεται σε άλλους παράγοντες, όπως:
- η κακή στοματική υγιεινή
- η εσφαλμένη χειρουργική τοποθέτηση
- η άσκηση πάνω σ’ αυτό υπέρμετρων, μη φυσιολογικών δυνάμεων
- η παρουσία συστεμικών νοσημάτων στον ασθενή, όπως ο αρρύθμιστος σακχαρώδης διαβήτης κ.ά.
Πόσο χρόνο πρέπει να μείνω εκτός εργασίας;
Επειδή η διαδικασία τοποθέτησης ενός εμφυτεύματος, τις περισσότερες φορές, δεν είναι πιο πολύπλοκη από μία εξαγωγή, οι ασθενείς, γενικά, δεν αισθάνονται την ανάγκη να απουσιάσουν από την εργασία τους.
Εντούτις συνιστάται οι ασθενείς να αποφεύγουν κάθε επίπονη εργασία, που απαιτεί έντονη σωματική άσκηση, την ίδια και την επόμενη μέρα μετά το χειρουργείο.
Υπάρχει ταλαιπωρία κατά την τοποθέτηση του εμφυτεύματος;
Όπως συμβαίνει σε κάθε χειρουργείο, μπορεί να υπάρξει κάποια μικρή ταλαιπωρία. Το βέβαιο, πάντως, είναι ότι με την τοπική αναισθησία κατά τη διάρκεια της επέμβασης ο ασθενής δεν θα αισθανθεί καθόλου πόνο.
Μετά το χειρουργείο, η ενόχληση προσομοιάζει με αυτή μιας εξαγωγής. Έτσι, με τη χορήγηση ήπιων παυσιπόνων για μία ή δύο μέρες, η ενόχληση αντιμετωπίζεται αποτελεσματικά. Η χορήγηση φαρμάκων, για να αποτρέψουν πιθανό πρήξιμο περιορίζεται μόνο σε πιο πολύπλοκες επεμβάσεις που συνοδεύουν την τοποθέτηση των εμφυτευμάτων. Είναι κοινή πρακτική ο ασθενής μετά την τοποθέτηση εμφυτευμάτων να καλύπτεται με αντιβίωση για μερικές ημέρες.
Γιατί πρέπει να αντικατασταθούν με εμφυτεύματα τα δόντια που λείπουν;
Η αντικατάσταση των δοντιών που λείπουν είναι πολύ σημαντική για τη στοματική υγεία αλλά και τη συνολική υγεία του ατόμου.
Οι συνέπειες από την απώλεια δοντιών που δεν αντικαθίστανται είναι πολλές, όπως:
- Δυσκολία στη μάσηση
Δόντια που λείπουν επηρεάζουν τη μάσηση και κατά συνέπεια και την ποιότητα της διατροφής και, γενικότερα, της ζωής.
- Μετακινήσεις δοντιών
Τα γειτονικά δόντια μετακινούνται και επηρεάζουν αρνητικά τη σύγκλειση.
- Κακή εμφάνιση
Η έλλειψη των δοντιών μπορεί να επηρεάσει αρνητικά την αισθητική του προσώπου με δύο κυρίως τρόπους: α) τα κενά που δημιουργούνται παραπέμπουν σε ένα παραμελημένο στόμα και β) στις περιοχές, όπου λείπουν τα δόντια και δεν υπάρχουν εμφυτεύματα, προκαλείται, φυσιολογικά, απορρόφηση του οστού της γνάθου, με συνέπεια την απώλεια της νεανικής δομής του προσώπου.
- Προβλήματα στην ομιλία
Το πρόβλημα στην ομιλία είναι, ιδιαίτερα, εμφανές, όταν λείπουν τα μπροστινά δόντια.
Ποια τα αίτια της απώλειας δοντιών;
Η απώλεια κάποιου δοντιού έχει δυσμενείς συνέπειες για τη στοματική αλλά και τη γενικότερη υγεία, γι αυτό και συνιστάται από τους Οδοντιάτρους η άμεση αντικατάστασή τους.
Τα πιο συχνά αίτια απώλειας δοντιών είναι:
- η τερηδόνα
- η περιοδοντίτιδα
- οι τραυματισμοί
